دوباره ریختم به هم.امیدوارم نیافتم تو دور تسلسل گریه و رویا و طرح و نقشه که خشک و تر رو با هم میسوزونم.
متفاوت بودن اعتقاد منه ولی قرار نیست این اعتقاد در نوشته های ماهی یکبار این وبلاگ بروز کند شاید هم هست ولی یه کم دقت میخواد برای درک این تفاوت.
بده دستاتو به من تا باورم شه پیشمی
میدونم خوب میدونی تو تار و پود و ریشه می
تو که از دنیا گذشتی واسه یک خنده من
چرا من نگذرم از یه پوست و خون به اسم تن؟
تو خیالمم نبود دوباره عاشقی کنم
ممنونم اجازه دادی با تو زندگی کنم
نمی دونم چی بگم که باورت شه جونمی
توی این کابوس درد رویای مهربونمی
میدونی با تو....
پرم از شعر و ستاره
میدونی بی تو ...
لحظه حرمتی نداره
میدونی در تو...
این خدا بوده که تونسته گل عشقو بکاره
....